Począwszy od epoki kamienia i następujących po niej epok, człowiek miał potrzebę przekazywania swoich myśli czy wydarzeń z życia codziennego dalszym pokoleniom. Aby to było możliwe wytworzył pierwsze znaki pamięciowe, a także sposób przechowywania i przekazywania wiadomości za pomocą prymitywnego rysunku.
Już ok. 2400 roku p.n.e. w starożytnym Egipcie pojawiły się pierwsze metody drukowania. Początkowo posługiwano się glinianymi staplami, za pomocą których powielano nie tylko pismo, ale także obrazy. Stemple te wraz z wynalezieniem papirusu trafiły na Bliski Wschód.
W XV wieku doszło do wynalezienia wymiennej czcionki drukarskiej. To właśnie w latach 1452–1455 w Moguncji Jan Gutenberg, niemiecki rzemieślnik, złotnik i drukarz, wydrukował Biblię Mazarina. Druk stanowił prawdopodobnie ok. 200 egzemplarzach – 165 na papierze i 35 na pergaminie
Jan Gutenberg
Druk wypukły – jedna z podstawowych, oprócz druku wklęsłego i płaskiego, technik graficznych, w której odbitka powstaje poprzez odbicie farby nałożonej na częściach wypukłych formy drukowej. Jest to najstarsza technika graficzna.
Obecnie z technik druku wypukłego przemysłowo stosuje się przede wszystkim fleksografię oraz, szczególnie do zastosowań specjalnych, typografię.
Druk płaski – stosowana w technikach graficznych i poligraficznych. Forma drukowa w druku płaskim charakteryzuje się tym, że jest równa, to znaczy miejsca drukujące i niedrukujące znajdują się na tym samym poziomie. Ogólnie techniki druku płaskiego dzieli się na dwa rodzaje:
metoda bezpośrednia – forma drukowa styka się bezpośrednio z podłożem drukowym.
metoda pośrednia – obraz drukowy przenoszony jest z formy drukowej na element pośredniczący, a dopiero z niego na podłoże drukowe.
Druk wklęsły – jeden z trzech podstawowych sposobów druku, stosowany zarówno w grafice warsztatowej, jak i poligrafii.
Druk wklęsły polega na tym, że miejsca drukujące są położone poniżej miejsc niedrukujących. Farba drukowa pokrywa najpierw całą formę drukową, po czym z miejsc niedrukujących jest zabierana raklem, a następnie farba pozostawiona w zagłębieniach jest przenoszona na podłoże drukowe.